Verbascum / Toorts

Soms komen de zaailingen van deze plant op vaak onverwachte plaatsen in de tuin op !
Toorts is een geslacht uit de helmkruidfamilie. Het geslacht telt circa 250 soorten, die van nature voorkomen in Europa en Azië.
De meeste verbascums zijn tweejarigen, na de bloei sterven ze meestal af.
Toortsen vormen in het jaar dat ze zijn gezaaid, platte bladrozetten. Pas in het tweede of derde jaar groeit uit de rozet een hoge bloemschacht. Daaraan zitten veel knoppen die geleidelijk aan opengaan.
De kleur van de bloemen bij de hogere soorten varieert van roomwit tot diepgeel.
De stevigste soorten blijven lang overeind, vaak tot in de volgende lente. Op die wijze zorgen ze voor een stoer wintersilhouet. Bij elke windstoot wiegt de stevige stengel heen en weer en strooit hij enkele van zijn tienduizenden minuscule zaadjes uit, waarbij hij zichzelf uitzaait.
Verbascum chaixii is meerjarig, heeft groene bladeren en bereikt slechts 1 m hoogte. De lichtgele bloemen verschijnen eveneens in juli en augustus. Het ras Album’ bloeit wit.
Verbascum phoeniceum, de paarse toorts, is meerjarig en bereikt slechts 40-60 cm hoogte. De bladeren zijn donkergroen. Op slanke stengels verschijnen in mei en juni violetpurperen bloemen.
Verbascum bombyciferum is tweejarig en wordt tot 1,8 m hoog. De planten zijn viltig behaard. De zwavelgele bloemen verschijnen in juli en augustus. Het ras ‘Polarsommer’ heeft goudgele bloemen en wordt slechts 1,6 m hoog.
Verbascum olympicum is tweejarig en wordt tot 2 m hoog. Deze planten hebben wit viltige bladeren en hebben in juli en augustus vertakte bloeiwijzen met gele bloemen.
Verbascum nigrum Meerjarig.Winterhard. Bladverliezend.  Bloemhoogte tot 125CM.
Bloei: juli / sept.
Zwarte toorts heeft lange aarvormige bloeiwijze, dicht bezet met gele bloemetjes met opvallende donkerroze meeldraden.
De wortelstandige bladeren vormen een rozet en zijn ongeveer 15cm hoog.
De bladeren aan de bloemstengels zijn kleiner.
Zwarte toorts is een meerjarige plant.
Plantvoorschriften algemeen
Met toortsen kunt u alle zonnige, droge standplaatsen verfraaien. Dicht bij het huis, tegen muren, naast het terras of op een glooiing zijn toortsen opvallende blikvangers. In perken en borders zijn voor de achtergrond de hoge soorten en rassen geschikt. Op de voorgrond of in de rotstuin zijn de lage soorten en rassen geschikt.
In het algemeen groeit de plant op droge of licht vochtige grond in de volle zon.
Enige waar je een beetje rekening mee moet houden is dat ze in de winter niet van natte voeten houden. Verhoog zonodig de doorlatendheid van de grond door er zand of fijn grind door te mengen.
De geadviseerde plantafstand is 33 cm. (7-9 st. per m2.)
 
Zaaien:
Gecontroleerd zaaien: Maart-april in zaaibakje of potje zaaien. Verspenen en koeler opkweken. Verpotten zodra de plant goed ontwikkeld is en in het najaar uitplanten. Ter plekke zaaien in september-oktober. De zaden zullen het voorjaar erop kiemen. Uitdunnen op 15 cm. Let op: bij gecontroleerd zaaien het kan zijn dat het zaaisel een koudebehandeling nodig heeft.
Onderhoud
Basisbemesting in de lente.
Verwijder de uitgebloeide bloemen als u de levensduur van de planten en een tweede bloei laat in de zomer wilt bevorderen.
Als u de uitgebloeide stengels zo snel mogelijk verwijdert, leven de planten langer. Veel soorten zaaien zichzelf uit als u de zaden aan de plant laat rijpen. In veel gevallen ontwikkelen zich ook dochterrozetten
Verplant de zaailingen vanaf augustus. Delen in lente of herfst.
Schud de uitgebloeide stengels uit in een papieren zakje. U kunt ook de hele stengel afsnijden en deze in het zakje stoppen. Bewaar dit tot het voorjaar op een droge plaats
Ziekten
Meeldauw wordt veroorzaakt door schimmels. Op de bladeren ontstaat een witachtige schimmellaag. De bladeren rollen zich op en groeien krom. Ook scheuten en bloemknoppen kunnen worden aangetast. Aangetaste delen van de planten vernietigen.